Recenzje

Brytyjska scena muzyczna stanowi z pewnością jedno z najciekawszych, najgorętszych i najświeższych miejsc na muzycznej mapie świata. To tam rodzą się największe talenty, które najpierw podbijają rodzimy rynek, a następnie szturmują listy przebojów innych krajów. I jeśli w Wielkiej Brytanii debiutancki album trafia na pierwsze miejsca muzycznych notowań,...

Bo wiele można o “Delirium” powiedzieć, ale na pewno nie to, że jest wyprodukowane po taniości. Za warstwę muzyczną odpowiada Greg Kurstin, gość, który zrobił wiele dobrego dla Lily Allen, Kelly Clarkson i Pink, a lada dzień być może okaże się, że wygrał też rok dzięki robocie na “25” Adele. Jego spotkanie z Goulding nie jest pierwszym: duet miał już...

Stało się. Editors odeszli od rocka na rzecz głębokiego smutku. Nie po raz pierwszy, nie ostatni, ale w tej żywszej i bliższej sercu formie z gitarą w roli głównej (poprzedni album) spisywali się, moim zdaniem, o wiele lepiej niż w obdartej z - nazwijmy to - pulsu. Obecnie Editors ostatecznie zrywa z rockową formułą, kierując się w stronę elektroniki.

Ellie Goulding zwróciła moją uwagę już na samym początku swojej kariery. Jej muzyce daleko było wtedy do typowego popu. Prezentowała kompozycje z pogranicza indie, electro i synthpopu, które miały w sobie coś przyciągającego. Wyróżniała się z tłumu indywidualnym stylem. Nic więc dziwnego, że muzyczny świat szybko docenił Brytyjkę i uhonorował ją w 2010...

Niespodziewanie dotarła do mnie rzecz nietuzinkowa, niebanalna, płyta o niejednoznacznym obliczu. Mowa o debiucie wydawniczym grupy Lion Shepherd, która mimo niedługiego stażu, z dyletanctwem ma tyle wspólnego ile szczerości i prawdy odnaleźć można w działaniach rosyjskich władz z panem Putinem na czele.

Uwaga, jeśli ktoś zagląda tu od czasu do czasu i wie, że jak pisze Danielak, to będą lżejsze i zazwyczaj progresywno – rockowe tematy, może sobie dalsze czytanie odpuścić. Bo lekko nie będzie. Pod dźwiękowym oczywiście względem. Ale przecież muzyka może być ponoć tylko dobra, albo zła. Ta grana przez Materię jest z pewnością dobra. A ja ostatnimi czasy...

Concept album, którego najsłabszą stroną jest koncept, to marna rekomendacja na otwarcie recenzji płyty. A jednak, nowy krążek P.O.D. okazuje się być całkiem udany.

Nie lubię recenzować płyt swoich ulubionych zespołów. Najlepszym tego przykładem jest mój niedawny tekst o "Ire", najnowszym dziele Parkway Drive.

Polskim talent show daleko do ideału. Bądźmy szczerzy i nie dajmy się nabrać. To nie o odkrywanie talentów chodzi najbardziej, ale o zysk, dzięki udziałowi tej „właściwej” osoby. Takiej, która doprowadzi do tego, że słupki oglądalności podskoczą i powstanie prawdziwe telewizyjne show. Życie lubi jednak zaskakiwać – również w ten pozytywny sposób. Dawid...

Dobrze, że w piosence "I Don't Need Nobody" Ellie Goulding dodała "nikogo, prócz ciebie". Bo Greg Kurstin mógłby się obrazić.

Dawid Podsiadło chyba jako jeden z nielicznych polskich wokalistów młodego pokolenia, nie musiał wyciągać wniosków po udanym debiucie. Po prostu nagrał drugą, znakomitą płytę.

Tomasz Budzyński jest dość zapracowanym artystą. Zespół Armia milczał jakiś czas, ale sam Budzy zrobił "Podróż na Wschód", nagrał płytę z Trupią Czaszką, wydał solowy album, współtworzył fantastyczny projekt Rimbaud, pewnie też namalował parę obrazów. Odnowił skład Armii i po 6 latach od genialnego "Der Prozess" i eksperymentalnego "Freak", możemy cieszyć...

Od dawna stoję na stanowisku, że z Satyricon dzieje się coś niedobrego. Zamiast plugawić, ranić, tryskać jadem, rzezać, topić i gwałcić, jak to przyzwyczaili na płytach (niech będzie) do "Volcano" włącznie, ci z uporem maniaka starają się wmówić, że są cool zajebiści, skóra lśni im na ramionach, a toporka ni skandynawskiego odzienia bojowego nigdy nawet...

Little Mix kazały nam długo czekać na nową płytę, ale twierdziły, że to dlatego, że chcą by była idealna. Czy im się udało?

Dawid Podsiadło jaki jest, każdy widzi. Jeżeli ktoś z Was spodziewał się rewolucji od czasu wydanego przed dwoma laty Comfort and Happiness, to szczerze się zawiedzie. Znowu z grubsza czeka nas to samo, a recenzent taki jak ja ma nie lada powód do narzekań. Najprostsza rada? Przez najbliższe tygodnie unikajcie radia, bo rozgłośnie wszelkiego rodzaju...

Druga odsłona rockowej supergrupy The Winery Dogs, mimo że serwuje porcję udanej i porządnie zrobionej muzyki, trochę rozczarowuje.