Recenzje

Ósmy już studyjny album pop-punkowców z Baltimore to solidna dawka optymizmu w czasach, kiedy o pozytywne myślenie jest bardzo ciężko.

Wytwórnia earMusic stała się niejako przystanią dla artystów, którzy niegdyś otoczeni blichtrem i uwielbieniem hard rockowej braci, dziś lata świetności mają za sobą, ale chcieliby jeszcze gdzieś na uboczu sceny egzystować.

Brzmienie gęste niczym bagna w delcie Mississippi, mroczne i niepokojące teksty, a w roli wokalistów m.in. Corey Taylor (Slipknot), Brent Hinds (Mastodon), Matt Heafy (Trivium) oraz Jørgen Munkeby z norweskiego Shining – płyty nagranej w tak gwiazdorskiej obsadzie jeszcze na naszym rynku nie było. Takie rzeczy tylko u Nergala. Co tu dużo mówić – ma...

Ból, tęsknota i smutek to słowa najlepiej opisujące „Skull Echo”. Z albumu wylewają się emocje, a Ty przepełniony jego dźwiękami masz ochotę płakać i delikatnie kołysać się przy dźwiękach samotności. Julia Marcell zagląda dziś w głąb duszy i pozwala nam delektować się najnowszym wydawnictwem, które staje w opozycji do przewrotnego poprzednika – „Proxy”.

Nergal to oszust. Już samą nazwą projektu i tytułem płyty wprowadza słuchaczy w duży błąd. Po pierwsze, że nie ma już żadnego „Me and That Man”, bo „thatmana” zastąpiła grupa artystów, w tym kobieta. Również tytuł „New Man, New Songs, Same Shit Vol. 1” znacząco odbiega od prawdy. Jak już ustaliliśmy, „new man” powinien być w liczbie mnogiej, „new songs”...

Historia niemalże jak z Narodzin gwiazdy – Still Corners to on i ona, czyli Greg Hughes i Greta Murray. Spotkali się przypadkiem na londyńskim przystanku kolejowym. Jak zwykle bywa w takich sytuacjach – zawinił przewoźnik: okazało się, że pociąg pojechał inną trasą niż powinien. Tym razem jednak ów zbieg okoliczności okazał się szczęśliwy, sprawił bowiem,...

Inne, łagodniejsze, choć również intrygujące muzyczne oblicze Adama "Nergala" Darskiego... - tak można by określić projekt tego artysty pod szyldem formacji Me And That Man, której to pierwszy album  - "Songs of Love and Death", poznaliśmy dokładnie przed trzema laty. Dziś przyszedł czas na akt drugi - premierę albumu pt. "New Man, New Songs, Same Shit",...

5 Seconds of Summer to jeden z tych zespołów, którego rozwój jest niezwykle przyjemnie śledzić. Na przestrzeni lat muzyka Panów dojrzewa wraz z nimi, czego najświeższy efekt stanowi album CALM.

Ostatnie lata w dziejach My Dying Bride to całkiem wierne odzwierciedlenie dość wyświechtanego, ale i trafnego stwierdzenia Nietzschego "Co mnie nie zabija, czyni mnie silniejszym.

Czy Amerykanin swoim najnowszym albumem przypieczętuje swoją znaczącą pozycję w branży muzycznej?

Kto by trzy lata temu pomyślał, że za sprawą pewnej niewinnej piosenki Pabllo Vittar może stać się jedną z najbardziej fascynujących nieamerykańskich gwiazd muzyki pop na świecie. Choć 111 to już trzeci krążek w dorobku brazylijskiej divy, dopiero teraz zdecydowałem się zmierzyć z nurtującym mnie od dawna pytaniem, czy Vittar ma w swoim zanadrzu coś...

Scena muzyczna w Australii należy obecnie do absolutnej czołówki. Nieważne, czy będzie to hardcore, nowoczesny metal czy progresywne wygibasy – na Antypodach wiedzą co robią.

Drugi album 25-letniej Angielki idealnie wpisuje się w coraz mocniejszy nurt Girl Power 2.0, czyli coraz bardziej świadomych i zaangażowanych „dziewczyńskich” produkcji nagranych ostatnio przez m.in. Selenę Gomez, Arianę Grande czy Halsey. Ale całkiem udana w warstwie lirycznej „Future Nostalgia” jest przede wszystkim uroczo bezpretensjonalnym świętem...

José James przez ostatnie 5 lat trochę zajmował się pierdołami, bo za takie też uważam jego dwa poprzednie albumy. Nie wiedzieć dlaczego wszedł w komercyjne R&B, które może nawet było zjadliwe, ale plastikowe. Potem popełnił album z coverami, który to przesłuchałem może ze 4 razy i odłożyłem do zakurzenia się. Tytuł nowego wydawnictwa trochę mnie zaniepokoił...

The Weeknd, właściwie Abel Makkonen Tesfaye nie wstydzi się swojego zamiłowania do utworów z syntezatora, co soulowi konserwatyści całego świata, oczywiście mają mu za złe. Na najnowszej płycie „After Hours” daje im odpór broniąc nie tylko swojej twórczości, ale też wolności twórcy w ogóle, który przecież może sobie robić, co mu się podoba.

Chris Corner czyli IAMX nagrał niezwykły album akustyczny, o którym nasz recenzent Jakub Oślak napisał: A słychać, że Corner przestaje być tu gwiazdorskim IAMX’em, a staje się sobą – Chrisem, gościem z gitarą, którego trawią takie same demony, co jego słuchaczy. Właśnie na tym polega sedno tego albumu, na ukazaniu publiczności człowieka, który całe...