Recenzje

Nie powiem, że nie czekałem na tą płytę. Kilka tygodni temu trafiłem na jutubie na promocyjny clip, który spodobał mi się na tyle, że na cały krążek czekałem  nawet z pewną niecierpliwością.

Niektórym artystom fakt, że zaczynali w boysbandach pomaga, innym wręcz przeciwnie. Do tej pierwszej grupy zdecydowanie można zaliczyć Ronana Keatinga. Jest przykładem na to, że może warto zacząć od, bardzo często, mało wartościowej muzyki, żeby później tworzyć coś zdecydowanie lepszego. Pochodzący z Irlandii artysta z albumu na album nagrywa co raz...

Gdy mi nagle zarzucasz nogi na ramiona, wrzącej w żyłach rozkoszy warem rozogniona" - mruczy pod nosem "Spięty", a akompaniują mu koledzy z Lao Che i Pink Freud. Tak, na "Erotykach" dzieją się rzeczy niesamowite.

Here I am king, I decide everything, I let no one in" – to fragment refrenu jednej z mniej popularnych piosenek Depeche Mode. Właśnie on przychodzi mi do głowy po wysłuchaniu debiutanckiego albumu projektu Undertheskin, za którego maską czai się Mariusz ‘Void’ Łuniewski.

Tak samo na światowej jak i na rodzimej scenie można natrafić na wartościowy zespół, z którego twórczością (wcześniej) nie było okazji sympatyzować. Tak też miałem przy okazji tajemniczej grupy Mord'A'Stigmata, która jesienią zeszłego roku wydała EPkę „Our Hearts Slow Down”.

Arena - brzmi dumnie. Epopejowo nieomal. Gargantuicznie i wzniośle. Zwiastuje, że oto dziać się będą rzeczy bezprecedensowe i zapierające dech w piersiach. Tymczasem akurat na czas wydawnictwa "XX" zespół powinno się przechrzcić raczej na "Kanciapka".

Wokalistka, pianistka, kompozytorka, gitarzystka – o tej uroczej olsztyniance można by mówić wiele. Komponować zaczęła jeszcze jako młodziutka dziewuszka i prawdopodobnie właśnie ten twórczy pęd zaowocował takimi perełkami jak June czy Sentiments. Część o nagrodach i wyróżnieniach niech zawiera w sobie jedynie informację o tym, że to właśnie ona cztery...

Debiut Franka Sinatry nie jest ani najważniejszą płytą w historii muzyki, ani nawet w jego karierze. Jeżeli zatem się nim zajmuję, to głównie dlatego, że The Voice of Frank Sinatra ukazała się w sklepach równo 70 lat temu. Przez ten czas w muzyce zmieniło się wiele, a jednak podchodziłem do tej płyty z nadzieją, że ponadczasowemu artyście udało się...

Wszystkich fanów Julii Marcell, którzy obawiali się, że "Sentiments" to szczyt możliwości artystki, muszę uspokoić. "Proxy" udowadnia bowiem, że piosenkarka nie spoczęła na laurach, ale z niesłychaną lekkością przebiła swoją dotychczasową twórczość.

Pierwszy rzut oka na płytkę którą otrzymałem do recenzji wprawił mnie w lekkie osłupienie. Abraxas z 2015 roku? Niemożliwe i nierealne. Dopiero bliższe zapoznanie się z wkładką płyty rozwiało moje wątpliwości. To nie ten zespół o którym najpierw pomyślałem. Myślałem, że to już koniec moich zaskoczeń ale i tu się srogo pomyliłem. Moje brwi kolejny raz...

Okrzyknięta jedną z najgorętszych i najmocniejszych premier 2016 roku. Opatrzona sesją zdjęciową, na której to artystka ze śmiałością pokazuje walory swojej kobiecości. Do tego zamieszanie z wycofaniem drugiego singla z iTunes. Włączam i… sorry Maria, ale tego znieść nie jestem w stanie.

Takie kolaboracje udają się rzadko, czego przykładem choćby Lou Reed/Metallica. Tu udało się wyśmienicie, choć trochę na patencie.

Kolaboracja Iggy’ego Popa z Joshem Homme’em z Queens Of The Stone Age należała to najbardziej elektryzujących wiadomości ostatnich miesięcy. Jej owocem jest album "Pos Pop Depression".

Napisać, że na swojej nowej płycie Esperanza Spalding przeszła pewną ewolucję byłoby banałem. Przecież już sam tytuł wyraźnie sugeruje, że coś jest na rzeczy. Niemniej jednak dla części fanów wokalistki jej piąty krążek może okazać się nie lada zaskoczeniem. Na Emily’s D+Evolution artystka coraz bardziej odchodzi od ściśle rozumianego jazzu, a wchodzi...

Dosyć odważnie, narażając się na złośliwe komentarze, zatytułowali swój najnowszy album nowojorczycy. Zdumiewający, zaskakujący… Przyznacie, że jak na zespół, który od kilku albumów niczym już nie zaskakuje, a zdaniem wielu systematycznie zjada własny ogon (albo już dawno go zjadł!), taki tytuł lekko prowokuje. A czy się broni?

Uchodzi za artystkę jednego przeboju. I faktycznie, do sukcesu pochodzącego z debiutu singla "Twist in My Sobriety" nawet się nie zbliżyła. Smutne to, bo Tikaram cały czas nagrywa muzykę bardzo przyzwoitą.