Recenzje

Rob Zombie nigdy nie przesadzał z długością swoich albumów, ale jego szósty materiał trwa niewiele ponad pół godziny. To najkrótszy krążek Amerykanina w jego dorobku. Odwrotnie proporcjonalnie do tytułu dzieła.

Po paru odsłuchach "Bumelanta" można stawiać w ciemno, że nie ma na scenie spokojniejszego i bardziej wyluzowanego rapera niż Pelson. Co jednak ważne - choć niewiele już musi, nadal sporo chce.

Niby rzadszy włos, niby bledszy głos i niby na karku już ponad trzy dychy, ale w ostatecznym rozrachunku wychodzi na to, że Łona i Webber nie zwalniają tempa. Wciąż robią hałas, wciąż nie znają imion tych wszystkich dzieci i wciąż wspominają absurdalny wazon. Tęsknota za latami 90. czy wytrwałość we własnych ideałach? Myślę, że po ciut ciut  z obu tych...

Pierwiastek brzmienia zapoczątkowanego na "Miłość! Uwaga! Ratunku! Pomocy!" razy rockowa przebojowość "[sic!]", plus doskonale znana erudycja tekstowa Kasi Nosowskiej, minus wszystko to, co nie wypaliło na poprzednim "Do Rycerzy, Do Szlachty, Doo Mieszczan". I tym równaniem dostaliśmy wreszcie doskonały album Hey’a, jakiego brakowało od co najmniej...

Niewielu jest artystów tak charakterystycznych, jak Zakk Wylde. Muskularny, brodaty artysta przed laty zaistniał w świecie muzyki jako gitarzysta Ozzy'ego Osbourne'a, a następnie osiągnął jeszcze większy sukces z własnym zespołem – Black Label Society. Zarówno z Ozzym, jak i z BLS nagrywał przede wszystkim ciężkie, ostre kawałki z mięsistymi riffami...

Źródła:

Piewcy kiczu, wulgarni dowcipnisie, sceniczne rozrabiaki oraz dziedzice zakonu natapirowanych włosów i skandalicznie wąskich portek, powrócili z kolejną płytą. Tym razem koncertową. Akustycznie.

No a na ten krążek czekałem jeszcze bardziej, niż na Last in Line. Też debiutanci, ale  jego członkowie już się trochę na muzycznej scenie obracali, na przykład wokalista śpiewał w Trans Siberian Orchestra (jak dla mnie rekomendacja średnia, ale ukryć się nie da, że gwiazda to wielka). Poznałem ich tak samo jak wspomniane Last In Line – znalazłem promocyjny...

Długo kazała nam sympatyczna góralka czekać na następczynię „Grandy”. W międzyczasie powojażowała co nieco po świecie, przygotowała minialbum „LAX”, zaczęła pracę nad nowym materiałem, którą szybko przerwała (źle wybrany producent). W końcu z producencką pomocą Noaha Georgesona (współpracował m.in. z Joanną Newsom) nagrała kolejny album, dzięki współpracy...

Choć mogłoby się wydawać, że scena EDM jest już mocno przepełniona, a David Guetta, Avicii czy Calvin Harris tak szybko nie ustąpią, to mimo wszystko pojawia się on – nowa nadzieja współczesnej elektroniki. Mowa oczywiście o Kygo – norweskim dj’u, muzyku i producencie. Chłopak właśnie wydał swój debiutancki album Cloud Nine, a ponieważ idzie jak burza...

Skomplikowane były losy Michała Szpaka. Popularny uczestnik X-Factor wydał w 2011 roku EP, a następnie zniknął ze sceny. Przez pewien czas był maskotką jednego z producentów okien, potem wygrał Festiwal Piosenki Rosyjskiej, regularnie również rozbijał się po mediach – lecz nie nagrywał. Ale wreszcie jest: długo oczekiwany debiut, zatytułowany Byle być...

James Blake, Two-Face brytyjskiej sceny cipienia-się, znany był już jako niezwykle intrygujący producent, jedna z ciekawszych postaci sceny zwanej swego czasu "post-dubstepową". Klavierwerke, a przede wszystkim CMYK zyskały aplauz środowiska, a tu nagle zwrot akcji – chłopak nagrywa "Limit To Your Love", sytuacja się zmienia, tłumy go kupują. Debiutancki...

Latynoski król gitary powraca z kolejnym studyjnym albumem oznaczonym symbolicznie liczbą 4.

Z olsztyńskim Defying po raz pierwszy zetknąłem się za sprawą wydanego w 2012 roku materiału demo, zatytułowanego Portraits. Mimo średniej jakości dźwięku, już wtedy dało się zauważyć kilka niezwykle charakterystycznych i przy okazji bardzo pozytywnych zachowań tej szerzej nieznanej grupy. Przede wszystkim trudno im zarzucić błędy debiutantów, każda...

Nowa płyta Jamesa Blake’a pojawiła się nagle i niespodziewanie. Również nagle i niespodziewanie okazało się, że zawiera ona aż siedemnaście utworów. Przyznaję, że z początku pomyślałem: siedemnaście utworów to chyba jednak za dużo, bo przecież lepiej pozostawić niedosyt niż całkowicie nasycić słuchacza. Ale z początku nie wiedziałem o jednej ważnej...

Meghan Trainor zafarbowała włosy, zmieniła ubrania na ciemniejsze i wyrzuciła gumę do kosza na śmieci. W ślad za poważniejszym wizerunkiem idzie również muzyka - jeżeli traktowaliście wokalistkę wyłącznie jako popową ciekawostkę, "Thank You" momentalnie sprawi, że zmienicie zdanie.