Recenzje

Dave Grohl rozbija się drogimi limuzynami z Lemmym Kilmisterem z Motörhead (przynajmniej w teledysku do White Limo), ale z Foo Fighters nagrywa w swoim garażu. Siódmy studyjny album grupa zarejestrowała w poszerzonym składzie, po 14 latach oficjalnie powrócił Pat Smear, który na koncertach wspomagał kolegów już od jakiegoś czasu. Z trzema gitarzystami...

Tomasz Busławski wydał swój pierwszy solowy album pod pseudonimem Buslav. Niech jednak katalog "debiut" nikogo nie zmyli - nie mamy tu do czynienia z muzycznym świeżakiem. Buslav to doświadczony multiinstrumentalista, który współpracował między innymi z Kovalczyk Big Band Project czy Martą Kossakowską. Gdy przyszedł czas na nową formę artystycznego...

Słyszycie? To Kroki po cichu wchodzą na rodzimą scenę z obiecującą płytą "Stairs".

W jedynym z programów kulturalnych, jakie ostatnio miałem przyjemność oglądać, poruszono temat przyznania Literackiej Nagrody Nobla dla Boba Dylana. Prowadzący zadał pytanie o to, który z polskich tekściarzy mógłby zostać wyróżniony w równie chwalebny sposób. Niemal od razu padło nazwisko Kazika Staszewskiego.

Są takie zespoły, które zna właściwie każdy, nawet jeśli nie należy do fanów prezentowanej przez ten zespół muzyki. Dokładnie takim bandem jest amerykańska grupa Kings of Leon, na których płyty czeka się z niecierpliwością. Albumy raz rozczarowują, raz wprawiają w osłupienie. Przed wydaniem krążka WALLS rodzina Followill obiecywała, że powróci na nim...

Zaklęta w tytule "The Violent Sleep Of Reason" trawestacja słynnej ryciny Francisco Goi to nie tylko celny komentarz Meshuggah o stanie umysłowej katalepsji, w jaki wpadła ludzkość, ale i trafna metafora wolty, która dokonała się na ósmej płycie słynnych Szwedów.

Dokształt koncertowy – semestr piąty. Wykład trzynasty. Baczność kursanty! Dzisiaj wykład taki trochę na lewiznę, bo raptem (większa, 76 minut ze 124) połowa płyty jest koncertowa. Pierwsza część – „Venus Orbiting” – to regularny album studyjny. Tyle że z koncertami Tori jest pewien problem. W zestawie „Original Bootlegs” znajdzie się ciekawe koncerty,...

Agnieszka Chylińska z zaskoczenia wydała swój kolejny solowy krążek. „Forever Child” przynosi rozwinięcie formuły znanej z „Modern Rocking” sprzed 7 lat.

Była późna jesień 1998 roku, gdy na listach przebojów na całym świecie furorę robić zaczęła Britney Spears. Mająca wtedy ledwie 17 lat dziewczyna z Luizjany zaczęła swą karierę z wysokiego „C”, jakim była piosenka „...Baby One More Time” i szybko zapracowała sobie na miano Księżniczki Popu. Przez kolejną dekadę to właśnie ona była osobą wyznaczającą...

Tool absolutnie ponad wszystkim, co oferuje współczesna scena.

To obwieszczono już nie raz, ale powtórzę. Debiutancki album Judas Priest właściwie nie przypomina ich późniejszych dokonań. Owszem, najbardziej charakterystyczne elementy, czyli ostry, specyficzny śpiew Roba Halforda i współpraca dwóch gitar mają tu swoje nieśmiałe początki, ale na metalowe jazdy najwyraźniej trzeba jeszcze troszkę poczekać. Na razie...

Płyta przełomowa. Sad Wings Of Destiny to już buchająca parą, rozpędzona hardrockowa maszyna. Jest znacznie ostrzej niż w nagraniach z Rocka Rolli, a w przypadku rozwijającej się metalowej kapeli to oznacza – lepiej. Judasi nie zrezygnowali jeszcze ze swych czytelnych inspiracji, ale sprecyzowali kierunek poszukiwań. A co najistotniejsze: stworzyli...

Na tej płycie zaczyna się metalowy czad Judas Priest. Komplementować można by długo, ale chyba dość powiedzieć, że nabrali odpowiedniej prędkości. Przestali posiłkować się pomysłami riffowymi Tony’ego Iommiego i nawet łagodne dźwięki Diamonds And Rust z repertuaru folksingerki Joan Baez doczekały się przekonującego przetworzenia.

Ta płyta w Wielkiej Brytanii ukazała się wcześniej niż w USA i nosiła niezasłużony tytuł Killing Machine, Mordercza maszyna. Ostatecznie przyjął się tytuł amerykańskiego wydania – Hell Bent For Leather (projekt okładki zachowano).

Mocna okładka – mocna muzyka. Wyjątkowo ważna płyta w dyskografii Judas Priest. Na British Steel zespół zaprezentował styl, z jakim jest dziś powszechnie kojarzony; pokazał jednoznacznie heavymetalowe oblicze.

Z jednej strony biorąc: urozmaicona i odważna to płyta, z drugiej zaś: przekombinowana, niespójna i prezentująca kapelę ze spiłowanymi pazurami.