Recenzje

Prędzej czy później każda kapela wydaje album zatytułowany jej nazwą. W przypadku T.Love nastąpiło to później, jesienią kariery zespołu, która jest także jesienią jej obecnych możliwości.

Świąteczne płyty mają to do siebie, że potrafią albo wprowadzić słuchacza w świąteczny nastrój, albo wyprowadzić go z równowagi. Oczywiście – wszystkie tego typu składanki znanych lub mniej znanych „gwiazd” obfitują w piękne aranże, cudowne chórki i niebotycznie długie wyciąganie dźwięków, ale momentami zakrawa to o przesadyzm. Do kompletu brakuje jedynie...

Mimo, że mamy już grudzień (w zasadzie nawet jego koniec), to za oknami wciąż dominuje jesienna aura, a ta z reguły sprzyja ponurym nastrojom. Niektórzy w takim stanie dodatkowo lubią się zdołować muzyką o „depresyjnym” zabarwieniu. Stąd też niniejsza recenzja może stanowić dla tego typu osób niespodziankę. Dotyczy ona najnowszego wydawnictwa grupy...

Amerykanie z Highly Suspect kują żelazo póki w piecu napalone.

Ciężko jest mi nawet zacząć tę recenzję. Uwielbiam i wielbię Kelly Clarkson. Jest jedną z moich najukochańszych artystek ever. Lubię również bardzo muzykę świąteczną. I tak, gdy Twój ukochany artysta wydaje album w klimatach, które uwielbiasz to… powstaje arcydzieło. A Ty masz klapki na oczach i żadnych minusów nie widzisz.

Z okazji pięćdziesięciolecia kariery słynna Marianne Faithfull wybrała się w 2014 roku na cykl koncertów po Europie. Jeden z nich dokumentuje album "No Exit".

Nie ma listy najważniejszych męskich głosów w muzyce r&b bez R. Kelly’ego. Przeszło czterdzieści milionów sprzedanych płyt na całym świecie. Miano króla rhythm’n’bluesa. Półka pełna nagród. I na koncie takie przeboje jak Bump n’ Grind, I Believe I Can Fly i Ignition, które z pewnością kojarzą nawet osoby niezainteresowane czarną muzyką. W ostatnich...

Są takie płyty, które zaraz za pierwszym razem urywają głowę lub dowolnie wskazaną część ciała. A co gorsza powinny  zrobić to dużo wcześniej. Wstyd się przyznać,  ale moja bliższa znajomość z Family jest stosunkowo świeżej daty – znaczy niewiele więcej niż dziesięć lat. Oczywiście – nazwa znana mi była, trochę muzyki również, ale wszystko zaczęło się...

Trudno powiedzieć, w którym momencie to nastąpiło, ale albumy londyńskiej kapeli Haken wywołują dziś duże zainteresowanie w środowisku rocka i metalu progresywnego. Jest też tak w przypadku krążka "Affinity".

Yello powraca i to pełną parą. Ich nowy album „Toy” momentalnie stał się sensacją wśród fanów, jako że jest to pierwsza płyta w historii zespołu, którą Yello promowało koncertami na żywo!

Choć istnieją na rynku muzycznym od niespełna pięciu lat, zostali już obsypani wieloma nagrodami m.in. dwukrotnie zdobywając Grammy Award, a także YouTube Music Awards. Początkowo Pentatonix złożony był z trzech muzyków, natomiast wraz z pojawieniem się pomysłu o występie w popularnym amerykańskim programie Sing – Off, konieczne stało się dołączenie...

Au-Dessus, to świeży zespół z Litwy, który w 2015 roku wkroczył na muzyczny rynek mini albumem o tej samej nazwie. Co prawda piszą o sobie krótko - „black metal”, ale debiut ekipy z Wilna określany jest w mediach dość szeroko pojętym mianem „post black metalu” i jest to moim zdaniem lepsze określenie, bowiem dość znacznie wykracza poza muzyczne konwenanse...

I oto jest. Największa sensacja ostatnich lat na polskiej scenie hip-hopowej – Taco Hemingway wydał w końcu pierwszy, „pełnoprawny”, długogrający album. Taco to MC, który ze swoim błyskotliwym piórem i zmysłem obserwacji idealnie nadaje się do gęstych, klimatycznych EPek, co udowodnił na Trójkącie warszawskim i Umowie o dzieło…. Pytanie natomiast –...

Chociaż Robbie Williams przekroczył już czterdziestkę, wziął ślub i nawet dorobił się dwójki dzieci, w głębi duszy pozostał tym samym szalonym gwiazdorem, co pięć, dziesięć czy piętnaście lat temu. I tak jak za młodu, na scenę wychodzi w jednym celu: by dać widzom niezapomnianą rozrywkę. Nie inaczej jest w przypadku kolejnych albumów Robbiego  –  nic...

Słowo „chaos” zdecydowanie źle się kojarzy. W muzyce oznacza pewną niespójność, bałagan i brak pomysłu na album będący pewnie zlepkiem różnych gatunków muzycznych. Dlaczego więc Wojtek Mazolewski postanowił nazwać swoje dzieło chaosem, ale pełnym idei? Na to pytanie postaram się odpowiedzieć w recenzji.

Troszeczkę spóźniona recenzja płytki, która pojawiła się już ponad dwa miesiące temu. A warto o niej napisać, bo to solidny debiut, który komuś może się przydać w corocznych muzycznych podsumowaniach.