9
8 maja 2017
Marcin Gajewski
Rewelacyjny Michael Schenker odszedł do UFO. Zastąpił go równie wspaniały Uli Roth. Zmiany personalne nastąpiły też w sekcji rytmicznej. To wszystko musiało odbić się na obliczu drugiej płyty zespołu. Już nie tak żywiołowej, różnorodnej i niezwykłej. Ale nie znaczy to, że po tych przemianach Scorpionsi stali się zespołem gorszym. Takie płyty jak Lonesome...
8
8 maja 2017
Marcin Gajewski
In Trance to pierwsza płyta wyprodukowana przez Dietera Dierksa, który związał się z zespołem na kilkanaście lat, mając swój udział w największych triumfach formacji. I tę nową myśl producencką słychać tu bardzo wyraźnie. Brzmienie jest wyostrzone, ale jednocześnie bardziej wyszlifowane, dopracowane. Czuć, że Dierks poukładał zróżnicowane inspiracje...
8
8 maja 2017
Marcin Gajewski
Czasy psychodelii minęły, rock progresywny zakończył swe panowanie, muzyczny przekaz ulegał uproszczeniu, zaś hard rock z wolna przeradzał się w heavy metal... Scorpionsi płynęli na fali tych przemian. Jednej tylko koniunkturze zdecydowanie się oparli i to najsilniejszej. Druga połowa lat siedemdziesiątych to przecież hegemonia punk rocka. Meine i spółka...
7
8 maja 2017
Marcin Gajewski
Tym razem zostały nieco zmienione proporcje: mniej melodyjnych chwytliwych tematów, więcej dynamicznego i energetycznego grania. Najlepszy tego przykład stanowi He’s a Woman – She’s A Man, będący prawdziwym popisem rockowej brawury, oczywiście mającej muzyczne uzasadnienie. Takiej lawiny dźwięków nie powstydziliby się i Judasi. Również Steamrock Fever i I’ve...
9
8 maja 2017
Marcin Gajewski
Koncertowy album Tokyo Tapes, nagrany w stolicy Japonii, podsumowuje wspaniały okres działalności Scorpionsów z Uli Rothem. Mamy tu bogaty przekrój ówczesnego dorobku zespołu, zawierający utwory z każdej z dotychczas wydanych płyt. Grupa emanuje wielką energią, czaruje finezją i nic nie wskazuje na rychły rozłam. Uli Roth gra o wiele swobodniej niż...
10
8 maja 2017
Marcin Gajewski
Mówi się często, że Lovedrive to przełom w karierze Scorpions. Jeśli weźmiemy pod uwagę zmiany personalne, które wówczas nastąpiły, to rzeczywiście ta płyta otwiera nowy rozdział w historii zespołu. Myślę jednak, że pod względem muzycznym przełomu nie było. Owszem, styl zespołu dryfował wtedy w kierunku większej melodyjności i przebojowości, ale proces...
8
8 maja 2017
Marcin Gajewski
Pierwsza próba sił w nowym składzie i bez podpierania się kunsztem Michaela Schenkera wypadła bardzo okazale. Zespołowi wciąż wiał wiatr w plecy. Słuchając otwarcia albumu w postaci utworu Make It Real można odnieść wrażenie, że grupa, opuszczona przez Rotha i młodszego Schenkera, wręcz zachłysnęła się nieskrępowaną wolnością w eksponowaniu ekstremalnie...
10
8 maja 2017
Marcin Gajewski
Mówi się, że każdy ma swoje pięć minut. Niesamowite, jak u Scorpionsów owe pięć minut trwało całe długie lata. Blackout to kolejna erupcja twórczej i wykonawczej przebojowości. Zwłaszcza na samym początku. Tak efektownego otwarcia albumu Scorpionsi chyba jeszcze nie mieli. Żywiołowe ciosy gitary na dzień dobry, a później wręcz porywa niesamowicie chwytliwa...
9
8 maja 2017
Marcin Gajewski
Walory tej płyty zaczynają się już w jej tytule. Może on sugerować, że Scorpionsów nieco zemdliło od słodyczy i postanowili zmienić smak na bardziej pikantny. Stąd też tak przewrotna parafraza: zamiast love at first sight (miłość od pierwszego wejrzenia) – love at first sting (od pierwszego użądlenia). Do tego scenka na okładce dosadnie obrazująca wymowę...
8
8 maja 2017
Marcin Gajewski
Tak jak Tokyo Tapes podsumowywała okres działalności zespołu z Uli Rothem, tak World Wide Live stanowi kronikę największych triumfów Scorpions z lat 1979-1984. Już sam tytuł wiele mówi o ówczesnej działalności i pozycji grupy na rynku. Byli wówczas u szczytu popularności, a trasa koncertowa promująca Live At First Sting (udokumentowana tym albumem)...
5
8 maja 2017
Marcin Gajewski
Po raz pierwszy Scorpionsi kazali czekać swoim fanom na nową studyjną płytę aż cztery lata. W tym czasie wiele się w muzyce rockowej zmieniło. I te nowe trendy nieco odbiły się na poczynaniach Scorpionsów. Pierwsze, co zwraca uwagę na Savage Amusement, to nowoczesna jak na tamte czasy produkcja. Zgodnie z ówczesną softmetalową modą brzmienie uległo...
7
8 maja 2017
Marcin Gajewski
Wiatr zmian. Tak brzmi tytuł największego po dziś dzień hitu Scorpions. Klaus Meine ciekawie skomentował tu ówczesne przemiany polityczne we wschodniej Europie. Ale czy możemy mówić o wietrze zmian w muzyce zespołu? Zdecydowanie nie. Wprawdzie muzycy po piętnastu latach owocnej współpracy rozstali się z producentem Dieterem Dierksem, ale nie odbiło...
7
8 maja 2017
Łukasz Wewiór
Face The Heat wypłynęła na fali powodzenia Crazy World i od początku skazana była na pozostanie w jej cieniu. Czuć, pozostała w nich energia, ale przebojowości poprzedniego albumu uzyskać się nie udało.
6
8 maja 2017
Wiesław Weiss
Kolejny już koncertowy album grupy nie jest zapisem jednego występu, ani nawet kroniką jednej trasy, a zbiorem trochę przypadkowych nagrań na zywo z lat 1988-1995 z Leningradu, San Francisco, Meksyku, Berlina i Monachium, okraszonym bonusowymi nagraniami studyjnymi. Całość zdecydowanie nie ma elektryzującej atmosfery Tokyo Tapes i World Wide Live. Sa...
5
8 maja 2017
Kuba Kolasiński
Tytuł płyty wskazywałby na to, że będziemy mieli do czynienia z surową, nieokiełznaną i żywiołową muzyką, albo nawet powrotem zespołu do korzeni. Niestety, materiał znajdujący się na Pure Instinct rozczarowuje. Scorpions serwuje nam porcję w większości mdłych, poprockowych piosenek, które jednym uchem wlatują, a drugim momentalnie wylatują. Chociaż...
6
8 maja 2017
Kuba Kolasiński
Eye II Eye to chyba najbardziej kontrowersyjny album w karierze Scorpions, przesycony rzadko wcześniej używanymi przez zespół elektronicznymi brzmieniami. Mimo że muzyka wypełniająca tę produkcję nie ma wiele wspólnego z hard rockiem, jest na swój sposób intrygująca i momentami wciągająca. Już otwierający płytę Mysterious zaskakuje syntetycznym brzmieniem...
Załaduj następne