Recenzje

Czy jest sens wydawać płytę pod szyldem zespołu, jeżeli jest się jego jedynym członkiem? I tak, i nie. Tak, ponieważ marka wypracowana przez lata przykuwa uwagę odbiorców i jest dobrym magnesem marketingowym; natomiast nie, dlatego że łatwo tę markę zburzyć. Co prawda można by się doszukiwać w tym wszystkim wątków prawnych, prywatnych zawiści i mniej...

Przedstawiciele amerykańskich brzmień zaorbitowanych mniej lub bardziej wokół hardcore'a nie zamęczają w ostatnich latach słuchaczy zbyt dużą ilością nagrań. Ignite swoją poprzednią płytą dodał życia i oddechu całej amerykańskiej scenie, "Our Darkest Day" jest już niemal kamieniem milowym w swojej klasie. Po blisko dziesięciu latach oczekiwania zespół...

David Ian "Joe" Jackson pokazuje, że termin "pop" może stanowić ogromny komplement, zwłaszcza w odniesieniu do sztuki dźwięku.

L7 to jedna z ikon brudnej i mrocznej muzyki, jaką jest grunge. Omawiany dziś skład jest tym bardziej osobliwy, że tworzą go same kobiety. Które, muszę nadmienić, wcale nie są kobiece. To raczej ostre feministki, skandalizujące między innymi rzucaniem tamponami w publikę, pokazywaniem tylnej części ciała w telewizji czy organizowaniem konkursów, gdzie...

Pierwsze przykazanie recenzenta muzycznego winno brzmieć – nie bądź naiwny. Niestety, nie potrafię być mu wierny. Kiedy widzę etykietę „pop punk”, to choć powinienem spodziewać się słabizny i na kilometr przeczuwać porażkę, z optymizmem godnym Leibniza, który – jak powszechnie wiadomo – sądził, że żyjemy w najlepszym z możliwych światów, liczę na masę...

Grupa All Time Low w ostatnich latach dostarcza swoim słuchaczom nowe wydawnictwa niemal z taką samą częstotliwością co Rihanna. Poniektórzy fani nie zdążyli jeszcze dokładnie zapoznać się z płytą Don’t Panic z października 2012 roku, a w tym czasie Amerykanie opublikowali jeszcze album Don’t Panic: It’s Longer Now! (2013), będący, jak wskazuje sam...

Powiedziałem, że jest taka kapela, co gra trochę jak Hole, a moja kumpela pośmiała się dłuższą chwilę. Mam jeszcze gdzieś mixtape, kasetę 90tkę z czarnego plastiku, którą mi kiedyś pożyczyła. Z jednej strony Pretty On The Inside, z drugiej Live Through This. Nigdy nie oddałem. Miała rację: "Violet" można by spokojnie zapętlić przez całą taśmę, no a...

Wspomniany już “Bal nadziei” i zamykające (pomijając instrumentalne outro) “Nie mogę przestać o tobie myśleć” tworzą klamrę z oczywistych singli. Pierwszy kawałek niesie prosty bas, przecinają pełne wigoru dęciaki, uzupełniają dzwony rurowe i wibrafoni. Ten drugi cieszy tempem, gęstszym rytmem, przesterowaną gitarą na koniec. Obie kompozycje są udane,...

Lesław nie próżnuje. Trzy lata temu dostarczył nam „Luminal”, w zeszłym roku wspólnie z Administratorrem „Piosenki o Warszawie” (druga część w przygotowaniu), a teraz dostaliśmy kolejny premierowy album Komet.

Ćwiczenia ruchowe na Muzycznym Horyzoncie! Wyciągnijcie przed siebie ręce. Następnie rozłóżcie palce najbardziej jak umiecie – wasze kciuki powinny tworzyć wraz z palcem wskazującym kształt litery L oraz cyfry 7. Teraz złączcie kciuk prawej dłoni z palcem wskazującym lewej oraz kciuk lewej dłoni z palcem wskazującym prawej. Co widzicie? Prostokąt. Po...

Jeszcze niedawno musiałem bronić „Lulu” przed różnymi „znafcami”, którzy traktowali to jako płytę Metalliki, a teraz muszę pisać recenzję-epitafium. Zdarza mi się to coraz częściej. Cholera.

We mnie zasiali prawdziwą panikę. Pierwsze przesłuchanie płyty wprawiło mnie w osłupienie. Anka, nie masz wyjścia. Tej płyty nie da się ocenić inaczej. To jest dobre.

Każdy kto widział Iggy Popa na scenie podczas ubiegłorocznej edycji Off Festivalu, ten wie, że niezatapialny frontman The Stooges jest w wyśmienitej formie. Zdominował widowisko, choć koledzy z zespołu dzielnie dotrzymywali mu kroku. Pomimo upływu lat nadal na scenie ukazuje swoje oblicze buntownika, kontestatora mającego za nic poprawność i opinię...

Po przesłuchaniu nowego krążka Iggy'ego Popa i jego The Stooges mam tylko jedną prośbę: "Iggy - nie umieraj!".

“To on wydał płytę?!” Nie zliczę już, ile razy tłumaczyłem ludziom, że to nie ten Joe Jackson. Że gdy Michael przychodził na świat, Joe miał cztery lata i parę tygodni, więc nijak nie mógł być jego ojcem, a poza tym ten Joe tak naprawdę ma na imię David Ian… No cóż, w tym miejscu można jedynie pokręcić głową, że jeden z najciekawszych twórców ery new...

Lou Reed. Gość, który nigdy nie szedł na kompromisy. Lubił zaskakiwać, nie bał się wyzwań. Co mu zresztą zostało - ci, którzy zdecydowali się przesłuchać nagraną w kooperacji z Metallicą "Lulu", z pewnością wiedzą o co mi chodzi. Ambicją Lou zawsze było zaskakiwać, nigdy nie był artystą mainstreamowym.