Recenzje

Albo szwankuje mi nagrywarka albo Black Dice nagrali płytę składającą się głównie z jąkania i dziobania. Takim muzycznym odpowiednikiem ekspresji werbalnej młodego Adama Michnika nowojorski kwartet, zaczynający kilka lat temu od ekstremalnych hardcore'owo-noise'owych nagrań, udowodnił po raz kolejny, że należy do tych najbardziej krnąbrnych ekip współczesnej...

Zwierzę się Wam z czegoś: od jakiegoś już czasu moje poletko recek leży odłogiem. Przełożone trzeci raz z rzędu terminy znowu niebezpiecznie się zbliżają, a redakcyjni koledzy poczynają już zgrzytać zębami ze słusznej irytacji. Słowem: symptomy letniego kryzysu weny, wywołanego siedzeniem w pracy bez perspektywy na wakacje.

Żadna obecnie szerzej znana grupa nie była mi tak bliska jak Air. Owszem, Moon Safari to jeden z pierwszych pięciu (trzech?) zakupionych przeze mnie w życiu krążków, ale dość nietypowo mam tu na myśli bliskość dosłowną, taką dającą się wyraźnie określić za pomocą jednostek miary. Umożliwiła ją specyfika warszawskiej Stodoły, gdzie francuski duet wystąpił...

Do kogo adresowane jest ultratechniczne wymiatanie? Do muzyków śniących po nocach o podniesieniu swoich umiejętności ? Do znudzonych muzycznym średniactwem fanów ? Do snobów uwielbiających się przed przyjaciółmi popisywać swoją kolekcją nikomu niezrozumiałej muzy ? Czy wreszcie do prawdziwych koneserów spijających muzyczne smaczki niczym markowe, rzadkie...

Dziś w programie "Świat wokół nas". Prezentujemy rzeczy dziwne i ciekawe. Powitajmy prowadzącego - Dżerego Spłyńgiera. Zaprośmy też naszego pierwszego gościa. Powitajcie Państwo zespół Bethlehem. Tak, tak rozsiądźcie się wygodnie... Już ? To zaczymy:

Swój nowy album Niemcy z Bethlehem postanowili wydać w dwóch wersjach. Pierwsza z nich to standardowe jednopłytowe wydanie w zwykłym pudełku. Druga - podwójny, limitowany digipack. Z dość niecodziennej okładki spogląda na słuchacza fragment plastikowej lalki. Już to może świadczyć o metamorfozie, jaką przeszedł zespół. Nowi muzycy w składzie wnieśli...

Jak powinien wyglądać idealny album z remixami? Sięgnijcie po Vice Versa Funkstörunga. Co prawda analogia do dzisiejszej ofiary, jaką stanowi Everybody Hertz, nie jest ścisła (na Vice Versa to remixujący są podmiotem, a nie remixowani), ale kontrast uzyskanych na obu opcjach efektów zmiata krążek Air z powierzchni Ziemi.

Moim pierwszym kontaktem z muzyką pan Steve'a Vai'a było usłyszenie jego utworu "Juice". Wtedy uderzył mnie czad, melodia i to całe efekciarstwo. Polubiłem faceta, gdyż fajnie młóci na gitarze. Później usłyszałem G3 "Live In Concert". Po raz kolejny dostrzegłem, że Vai jest naprawdę niezły. Ta cała popisówa w "For The Love Of God" jest godna podziwu....

Muzyka panów Godina i Dunckela wywołuje różne skojarzenia. Dla jednych jest przejmującym odcięciem od otaczającego świata i całkowitym poświęceniem wewnętrznej kontemplacji. Inni widzą w niej (pomińmy to milczeniem) idealną przygrywkę do, hm, kontaktów damsko-męskich. Bywa również odbierana jako produkt stworzony do odpoczynku, relaksu. Cóż, każdy słyszy,...

Długo czekaliśmy na drugi pełnoprawny album grupy Air. Po efektownym debiucie pojawiły się po sobie, rok po roku, uzupełnione wznowienie utworów z wczesnych singli, oraz płyta z muzyką filmową. Ale długogrające wydawnictwo to poważna sprawa. To już jest być albo nie być dla wizerunku tak młodego zespołu. Tym bardziej żałuję, że Francuzi tak rozczarowują...

Z tym wydawnictwem jest kilka kłopotów. I nieporozumień. Po pierwsze, płytka o takim tytule wydana została w roku 1997 i dla Francuzów, nie licząc popełnianych wcześniej przez nich singli, był to prawdziwy debiut. Tyle, że była to EP-ka, zawierająca nagrania z premierowych małych płyt Air. Natomiast w dwa lata później, na sklepowych półkach znalazł...

No, przyznajcie się. Każdy miewa takie chwile, więc wy też na pewno. Są takie momenty w życiu człowieka. Kiedy ma, delikatnie ujmując, wszystkiego serdecznie dosyć. Kiedy codzienny pośpiech, brak snu, ciągłe napięcie i zaangażowanie powodują w nim reakcje wymiotne. Kiedy limit jego nerwów jest na niebezpiecznej granicy wyczerpania. I kiedy marzy tylko...

W najbliższych dniach będzie można chłonąć w Gdańsku i w Warszawie unikalną atmosferę, jaką wytwarza na koncertach i płytach ten kultowy zespół z Australii. Trio (Chris Abrahams – fortepian i instrumenty klawiszowe, Lloyd Swanton – kontrabas i bas elektryczny, Tony Buck – perkusja) działa już ponad trzy dekady i w zasadzie trzyma się obranej na początku...

Boże...To jest takie słodkie, że zaraz dostanę cukrzycy...

18 utworów, 80 minut muzyki, 2CD. Napracował się Steve nad tym albumem, ale może być dumny z efektu i śmiało nazwać go swoim opus magnum. Powstał longplay śmiały i nowatorski, lecz z drugiej strony przyjemny w odbiorze i pełen wpadających w ucho fragmentów. Już po pierwszym przesłuchaniu pozostają w głowie riffy z "Blowfish" czy "Little Alligator",...

Pierwsze wydawnictwo firmowane przez 24-letniego wówczas Vaia własnym nazwiskiem ma dziś podwójną wartość. Po pierwsze, słychać na niej formowanie się unikalnej artystycznej osobowości gitarzysty, który znajdował się wciąż na etapie dochodzenia do "swoich" dźwięków. Słychać jeszcze w tej muzyce duży wpływ Franka Zappy, ówczesnego "pracodawcy" Vaia,...