Recenzje

Nie wiem, co dzieje się z młodymi zespołami, ale odnoszę wrażenie, że ostatnimi czasy dopadła je dziwna epidemia. Oto wszyscy wrażliwcy z grzywką na emo postanowili nagle zająć się gatunkiem, który co najmniej od dziesięciu lat jest martwy. No bo kiedy – moi Drodzy – triumfy święcił Sum 41, Blink 182 i inne punkowe grupy z numerkami? Właśnie: co najmniej...

Megadeth po kolejnych przemeblowaniach w składzie wraca z najlepszym krążkiem od czasów „Endgame”.

Po bezbarwnym, rzemieślniczym “Fatal Illusion” Rudy rozbudził apetyty wściekłym, nawiązującym w środkowej części do “Holy Wars” i ubarwionym karkołomnymi solówkami “The Threat Is Real”. Jeszcze więcej z klimatu kultowego albumu “Rust in Peace” miał w sobie kawałek tytułowy, który na dzień przed premierą krążka doczekał się animowanego teledysku. Dalej...

O BØRNS usłyszałam po raz pierwszy za sprawą piosenki Electric Love. Już wtedy wiedziałam, że na jednym utworze tego amerykańskiego wokalisty nie poprzestanę. Ucieszyłam się, kiedy w październiku wydał swój debiutancki longplay, choć nie do końca wiedziałam, czego spodziewać się po tym albumie. I nadal mam mieszane uczucia. A dlaczego? Tego dowiecie...

Night Thoughts" to siódma płyta w dyskografii Suede i jednocześnie najlepszy album tego zespołu od ponad 20 lat.

Większość zespołów metalowych podchodzi do swej twórczości z ogromną powagą, starając się – często na siłę – tworzyć piosenki traktujące o życiu, nieszczęśliwej miłości czy nieuchronnej śmierci. Z tak sztywnego myślenia postanowili zrezygnować członkowie kapeli Night Mistress, którzy pod szyldem Nocnego Kochanka wydali niedawno album na polskiej scenie...

W Megadeth znów rewolucja. Po kilku latach stabilności rudowłosy Dave postanowił wymienić dwóch muzyków i tym sposobem szeregi zespołu opuścili Chris Broderick oraz Shawn Drover a w ich miejsce pojawili się gitarzysta Kiko Loureiro z grupy Angra oraz Chris Adler (perkusja) z Lamb of God. Czy nowy skład poradził sobie z wyzwaniem przed nim stojącym?...

Dave Mustaine, w odróżnieniu od swoich nieco sławniejszych kolegów/rywali (niepotrzebne skreślić) z Metalliki, obdarowuje fanów premierowymi nagraniami regularnie - mniej więcej co dwa lata. Dwa i pół roku po nieco lżejszym i nie wszystkich zadowalającym, choć nie takim złym (gorzej od "Risk" nie było) krążku "Super Collider" Rudy powraca z nowym albumem...

Nastawiłeś płytę. Siadłeś w fotelu (jeszcze nie cofmortably numb, ale prawie). Wodzisz palcem po brzegu kieliszka z białym winem. Białym, bo sam nie wiesz, czy warto będzie pić całą butelkę w samotności, czy też po prostu jak to zwykle bywa odstawisz ją ku takim samym minutom dnia następnego. Przyciemniłeś światła, a cichy szelest domowych sprzętów...

W ciągu 2 lat od momentu założenia, Terrific Sunday wystąpili na najważniejszych wydarzeniach muzycznych takich jak Open’er Festival, Jarocin Festival czy Spring Break. Grali w towarzystwie Much, grupy Hey czy Artura Rojka. Po wydaniu dwóch EPek przyszedł czas byśmy zapoznali się z pełnowymiarowym debiutem. Dziwi mnie tak ekspresowy czas wydania pierwszego...

Progmetalowcy z Symphony X w minionym roku po czterech latach milczenia powrócili z nowym studyjnym krążkiem. A ponieważ już za niespełna dwa miesiące zagrają w Polsce, czas najwyższy tę małą recenzyjną zaległość nadrobić. Tym bardziej, że Underworld wyszedł im wyjątkowo. Album z pewnością można zaliczyć do najlepszych płyt gatunku ubiegłego roku!

Bad Boys Blue - jeden z najpopularniejszych i najbardziej rozpoznawalnych zespołów muzycznych lat 80-tych, którego dyskotekowe przeboje nucił cały ówczesny świat, i zresztą nadal to robi. Niezapomniane hity, niezwykła charyzma członków grupy i przede wszystkim niepowtarzalność tego dawnego klimatu, który towarzyszył każdej piosence Bad Boys Blue......

Wydawało się że płyta „Black Traffic” sprzed czterech lat jest chwilową zniżką formy Skunk Anansie. Niby wszystko się zgadzało, był zadzior i cudowny głos Skin, ale same kompozycje już nie tak chwytające za serducho czy gardło jak chociażby na „powrotnym” po dziesięcioletniej przerwie „Wonderlustre”. Nie sądziłem , że odsłuchując najnowszy album Brytyjczyków...

Glorious Nineties – część I: 1990. Tak czasem bywa. Wracasz w pewne miejsce, po latach. A wtedy wystarczy cokolwiek. Dźwięk. Zapach. Widok. I nagle znajdujesz się w przeszłości. Coś, zachowane gdzieś na dnie pamięci, nagle wypływa. I staje tuż przed oczami, tak bliskie, że wydaje się realne, prawdziwe. Jakbyś znów tam był.

Pod koniec września ubiegłego roku Drake i Future wydali wspólny mixtape o tytule What a Time to Be Alive. Czy płyta jest kwintesencją dobrego hip hopu czy zbiorem nijakich myśli? Przekonajmy się.

Lubię solowe płyty muzyków, którzy odnoszą sukcesy w dużych formacjach: zazwyczaj nie są one wydawane dla pieniędzy, ale dlatego, że ich autorzy mają coś ciekawego do powiedzenia. Jeszcze bardziej interesująco robi się, jeżeli muzycy ci zerwą się ze smyczy swych „rodowitych” zespołów. Jak na tym tle wypada Albert Hammond Jr. – gitarzysta The Strokes...