Recenzje

W ostatnich dwunastu latach, bo tyle czasu minęło od wydania debiutanckiego “The College Dropout”, West dokonał kilku znaczących wolt. Jeszcze nie zdążył zamknąć swojej “szkolnej” trylogii, a już na “Graduation” przekroczył ciążący na nim wizerunek chłopaka od ciepłych dźwięków wyszperanych u klasyków czarnej muzyki i skręcił w elektroniczne, masywne...

Legenda miejska głosi, że jest na świecie osoba, która nie usnęła podczas odsłuchu nowego albumu Wiza Khalify. Łatwiej jednak uwierzyć w to, że po Polsce jeździ czarne BMW z rogatym diabłem za kierownicą i chupacabrą na siedzeniu pasażera.

Nie ma wątpliwości, że przez ostatnie kilkanaście miesięcy Kendji Girac odcinał (i nadal to robi) kupony od wygranej we francuskim The Voice. Seria zdarzeń, która nastąpiła po tym talent show była jak najbardziej na korzyść tego artysty. Debiutancki album numerem #1 we Francji, sukces trasy po krajach Beneluxu – czego chcieć więcej? Chyba jedynie świeżego...

Żeby uważnie przyjrzeć się epce Take Me Back, sami musimy sięgnąć przeszłością do początków kariery Lil Mamy. Raperka zadebiutowała albumem VYP (Voice of the Young People) w 2008 roku, mając zaledwie 19 lat. Gdy single „Lip Gloss” i „Shawty Get Loose” podbijały listy przebojów, wschodząca gwiazdka musiała zmierzyć się ze śmiercią matki, która od lat...

Fani power metalu w ostatnim czasie nie powinni narzekać na deficyt nowości wydawniczych. Z początkiem roku ukazało się kilka ciekawych albumów (Primal Fear, Avantasia, Brainstorm), a już niebawem światło dzienne ujrzą kolejne. Ponadto oprócz tych bardziej znanych, swoje płyty wydają również ci „mniejsi” (co nie oznacza gorsi). Jedną

Uwaga, uwaga! Wielki test drugiej płyty! Debiut mocno daje radę, ale to następny album wszystko zweryfikuje. Kto to w ogóle wymyślił? Serio, popatrzmy na jakieś pierwsze z brzegu przykłady podważające tę tezę. Jeśli ktoś, idąc tym tropem, odpuścił kolejne krążki Davida Bowiego po dwóch pierwszych raczej średnich (w porównaniu do dalszych dokonań Jonesa)...

Australijski Wolfmother w hard rockowej przestrzeni muzycznej funkcjonuje od 2004 roku. Ich pierwsza płyta ukazała się na rynku w 2005, zdobywając od razu platynę w Australii oraz nagrodę Grammy za utwór "Woman". Chyba najbardziej charakterystycznym dla zespołu elementem jest głos wokalisty i frontman'a - Andrew Stockdale'a, który zdecydowanie przypomina...

Można ją lubić, można kręcić nosem. Jedno jest pewne: czas działa na jej korzyść, a tej płyty słuchać będziemy w całości i na wyrywki przez najbliższy rok.

Historia ma tendencję do zrywów. Po latach zastoju przychodzą miesiące pełne zdarzeń, ścigających się na kartkach kalendarza niczym charty na torze. Istniejący dekadami ład bywa obracany w proch przez jedną dziejową burzę, a ze zgliszcz wyłania się nowe. Jakie nowe – to się okazuje po czasie.

Oczarowali mnie już w 2012 roku piosenką „Treat Me Like Fire”. Jillian Harvey – wokalistka duetu Lion Babe, Amerykanka o niebanalnej urodzie, śpiewała delikatnie, niespiesznie, wręcz leniwie. Była jak przeciągająca się kotka i nawet nie w głowie było jej pokazywać pazury. Minęło kilka lat, Lion Babe dojrzał i jeszcze więcej w ich utworach uroku.

Zarazem, gdy piszę o jawnych inspiracjach, nie mam na myśli tylko tej jedynej. Wyliczankę nazwisk i pseudonimów można by kontynuować. Ograniczę się do stwierdzenia, że “Begin” najbliżej jest, jak sądzę, do “Aquarius” Tinashe oraz “Devotion” Jessie Ware. Oznacza to, że – po pierwsze – brzmienie płyty jest bardzo nowoczesne, w zupełności pokrywające się...

Dziś coś spoza głównego nurtu moich zainteresowań. Bardziej ekstremalnie… ale też progresywnie. Grorr to francuska formacja powstała w 2005 roku  w Pau. Muzycy mają na swoim koncie wydany w 2012 roku album Anthill oraz recenzowany tu The Unknown Citizens opublikowany półtora roku temu. To, podobnie jak debiut, krążek koncepcyjny, dla którego inspiracją...

Ostatnimi czasy recenzenci mają zadziwiającą manierę określania każdego mocniejszego gatunku rocka punkiem. Dziś zatem nie trzeba mieć irokeza ani skórzanej kurtki – niewyłączenie przesteru w zupełności wystarczy. Ofiarą tych zabiegów padł The Menzingers i ich krążek, zatytułowany Chamberlain Waits. Spodziewasz się ostrego łojenia, a dostajesz rock...

Macie czasem takie wrażenie, słuchając nowego albumu, jakbyście skądś go znali? Ja mam je ciągle. Żyjemy w epoce post-muzyki , a już na pewno post-rocka. Wszystko co dało się wymyślić w muzyce rockowej, już było, połączono gitary z hip-hopem, elektroniką, ambientem, muzyką klasyczną, etniczną i ... można by tak długo wymieniać. Nie ma więc nic dziwnego...

Tarcie jednak pozostało. Wprawdzie brak mu już tego spirytualnego charakteru, ale przyjemnie patrzeć, jak ścierają się przede wszystkim style dwóch gospodarzy. To, że dominującą postacią na płycie jest Abradab, nie jest żadną tajemnicą. Rapera słyszymy w praktycznie każdym numerze, doczekał się też kilku solowych nagrań. Giętki, budowany przez lata...

Brytyjczycy w październiku 2015 powrócili z oczekiwanym od siedmiu lat albumem studyjnym. Po raz pierwszy postanowili zatytułować go tak, jak nazwę zespołu.