Recenzje

Z Grecji na Marsa. A potem do Watykanu. Odcinek… nie wiem, który wyjdzie, wpisze się na koniec cyklu. Na razie dwudziesty. Na nową płytę Vangelisa musieliśmy czekać dziewięć lat. Co prawda cztery lata temu ukazała się płyta z muzyką do scenicznej wersji „Rydwanów Ognia”, ale nie był to materiał  całkiem premierowy, poza tym był beznadziejny. Zresztą...

Mistrz Vangelis powraca w wielkim stylu z kosmicznych czeluści, przynosząc nam słuchaczom nowiny z innego świata.

W bezmiarze internetowych czeluści spotkałem się z opinią, zagraniczną co ciekawe, iż Polska black i death metalem stoi. Cóż, trudno się z tym nie zgodzić, zwłaszcza, że mamy wielu naprawdę dobrych reprezentantów w tej dziedzinie, a ostatnimi czasy co rusz pojawiają się jakieś nowe kapele.

Czasem zastanawiam się, czy tak odklejona od rzeczywistości, "nie z tego świata", ekspresja artystyczna jest jedynie obłudnym eskapizmem czy może jeszcze została w ludziach przestrzeń nieskażona ironią. Czy kategoria "szczerości" w ocenie dzieła jest cokolwiek warta? Chciałoby się powiedzieć, że nie. Liczy się efekt finalny, synergia składników, przyjemność...

Amerykanie zbyt długo kazali czekać na swój nowy album.

„Stripped” to dziesiąty album w karierze Macy Gray, drugi jako pozycja live. Nagrany w dwa kwietniowe dni, w kościele na Brooklinie, jest intymnym i akustycznym zapisem tego co tam się wydarzyło. A stało się tak, że wyszło jazzowo. I choć zyskuje całkiem pozytywne opinie mnie nie do końca przekonuje. Ale zacznijmy od tej kolorowej strony.

Wydanie na świat drugiego albumu jest bez wątpienia jednym z najtrudniejszych momentów w karierze każdego artysty. Najczęściej to właśnie ta płyta jest tak zwanym być albo nie być. Przed tym ciężkim zadaniem stanął właśnie Shawn Mendes. Czy ma on szansę na zostanie wielkim muzykiem, czy może powinien sobie odpuścić i zająć się czymś innym? O tym w dalszej...

Jeśli miałbym wskazać jednego artystę, który zasługuje na miano największego odkrycia minionego lata, to bez wątpienia wskazałabym na wokalistkę ukrywającą się pod pseudonimem LP. Argumenty za tym mam dwa - przebój "Lost On You", oraz ujrzenie i usłyszenie na  żywo tej artystki podczas niedawnego koncertu z okazji rozdania nagród "Eska Music Awards...

Istnieje stare powiedzenie, mówiące o tym, że kto stoi w miejscu, tak naprawdę się cofa. Czasem lubię sobie dopasowywać tę mądrość do świata muzyki i tworzyć różne wariacje na ten temat. Jedno jest pewne, rozwój jest arcyważny, chociaż nie zawsze idzie w dobrą stronę. Dziewczyny z Warpaint na pewno w miejscu nie stoją. Ich trzeci pełny album udowadnia,...

Acid Drinkers to grupa, która funkcjonuje z godną podziwu regularnością. Od 2008 roku, czyli od "Verses Of Steel" co dwa lata wydają nowe płyty, intensywnie koncertują, mają jeszcze czas na poboczne projekty. Żeby nie było nudno i powtarzalnie z kolejnymi wydawnictwami, panowie starają się ich zawartość urozmaicać. Tak więc ostatni, bardzo miło przyjęty...

Po pięcioletnim wydawniczym urlopie, w końcu wróciła jedna z największych soulowych wokalistek Wielkiej Brytanii – Beverley Knight. Ale jeśli myśli ktoś, że przerwa spowodowana była chwilowym wypaleniem się to grubo się myli. Po trasie koncertowej poprzedniej płyty „Soul UK” w 2011 roku artystka zaczęła intensywny etap musicalowy. Po głównej roli w...

Trzy lata temu światem zawładnęły chwytliwe garażowe brzmienia Disclosure oraz świeżość AlunaGeorge, którzy swoim debiutanckim albumem wysoko postawili poprzeczkę. Zatem nic dziwnego, że oczekiwano materiału na dorównującym albo nawet i wyższym poziomie (jak to zwykle po debiutach bywa). Duet grał wielokrotnie w Ameryce i Europie, zawitał nawet do Polski...

Słuchacze, którzy kojarzą zespół Akurat albo z podniosłych protest songów z „Do prostego człowieka” i „Wiej-ską” na czele, albo z lekkich, tanecznych kawałków w stylu „Lubię Mówić z Tobą” czy „Hahahaczyk (Dyskoteka gra)”, odpalając ich najnowsze dziecko „Nowy Lepszy Świat”, będą mocno zdziwieni. Płyta ta jest bowiem momentami… mocno elektroniczna. Wiadomym...

Po trzech latach przerwy duet AlunaGeorge powraca w nowo-starej odsłonie. W starej, bo konsekwentnie trzymają się brzmień z debiutanckiego krążka. W nowej, ponieważ brzmią zupełnie inaczej niż za czasów pierwszej płyty. Brzmi trochę kuriozalnie. Wiem. Tę dziwną sprzeczność wyjaśnię w dalszej części recenzji. A więc do dzieła.

Najpierw pojawiła się pogłoska o końcu działalności Die Antwoord. Później przyszło dementi ze strony wokalistki Yolandi Visser: „Nasze słowa zostały całkowite przekręcone i wyrwane z kontekstu. (…) Jedyne, co powiedzieliśmy, to że w przyszłym roku będziemy pracowali nad piątym, finalnym krążek, a potem nakręcimy film”. Następnie wyszedł album „Mount...

Giganci niemieckiego heavy powracają z nowym krążkiem, w mocno odświeżonym składzie.