Pablopavo - „Tylko”

I żeby nie było, “Tylko” to nie żaden cień “Poloru”. Żadne tam odpady, odrzuty czy inne od-y. “Tylko” to kolejny szkic do portretu mniej fajnej strony miasta i galerii szarych postaci zapełniających go. A każda z tych postaci ciągnie za sobą zakurzone toboły z różnymi, często gorzkimi doświadczeniami. Szkic ostrzejszy niż ten z “Poloru”. Bliższa ciału...

Choć słynął ze świetnego towarzystwa, Pablo podaje się teraz w sosie z Pavo, bez przystawek, dodatków, przybrania, z niewielką ilością przypraw. Dań jest mniej, poczucie głodu pozostaje, odbija się melancholią. Ale to i tak uczta.