KęKę - „To tu”

O polskim rapie mówi się różnie. Można zarzucać, że teksty są płytkie, a muzyka przypomina nie hip-hop, tylko disco polo (bo fakt, faktem, zdarza się to coraz częściej). Ale nawet po przesłuchaniu setki bezsensownych kawałków, łatwo odzyskać wiarę w ten gatunek. Wystarczy trafić na Piotra Siarę, znanego raczej jako KęKę.

Chciałem się zabawić w archeologa i odnaleźć zaginiony filmik, na którym lekko pijany Piotr Siara z flaszką czystej w ręce opowiada o wdrapywaniu się po szczeblach kariery. Wywód, oczywiście mocno humorystyczny, skwitowany był klasycznym "hurrwa". Efekt poszukiwań? Kiepski. Poległem zarówno ja, jak i gros poproszonych prze mnie o pomoc łebków. Brak...

Jak mawiał klasyk gatunku - jakie życie, taki rap. No więc czwarta płyta Kę jest pozytywna, poukładana, dużo na niej harmonii, spokoju, rodziny. Tylko pogratulować, choć emocji i żaru żal.

KeKę miał kiedyś, jeszcze w czasach podziemia, taki numer “To co ważne”. Na bicie Tytuza rapował: “Ilu z tych, co robi rap, wciąż ma iskrę?/ Północ, południe, wschód, zachód – nie widzę/ Skurwysynu, gdzie jest rap, który kiedyś grał tak mocno/ Że trzymałeś kumpla, żeby nie chciał wpaść w policję?”. Te wersy przypominają mi się, ilekroć czytam utyskiwania...