Niechęć - „Śmierć w miękkim futerku”

Trochę z duszą na ramieniu ponownie wychodzę poza moje rockowe emploi, zapuszczając  się w jazzowe rejony, które na pewno moimi terenami łowieckimi nie są. Ale o Niechęci napisać muszę, bo wątpię, żeby któryś z moich kolegów to zrobił. Poza tym jeżeli nawet, to pewnie nie da aż tylu gwiazdek.

Bardzo to swobodne granie, niepozbawione technicznego kunsztu. Rockowe, z lekka psychodeliczne, przywodzące chwilami na myśl muzykę filmową. Niesłychanie dużo się na płycie dzieje. Częste zmiany tempa, doskonała motoryka sprawiają, że utwory brzmią świeżo i ożywczo.

Czar rewizjonizmu pozwala uwierzyć, że nasza tradycja silna Skaldami uporała się z naszą tradycją ciemnego doła i że Tomek Beksiński jarał się ekstatycznością XTC bardziej niż gotykiem Fields Of The Nephilim. Lata 90 dopuściły rock walczący, maczystowski i ponury do dużych mediów w zamian za "zasługi", kontestatorzy zostali ugłaskani i dopuszczeni do...