Leszek Możdżer - „Komeda”

Jestem dzieckiem Czterech Pancernych. Pokoleniem Hair również. The Wall mnie zdefiniowało, a Misplaced Childhood otarło łzy na pożegnanie i rzuciło na głęboką wodę dorosłego życia. Jestem wypadkową zdarzeń, ludzi, książek, filmów i muzyki, z którymi miałem (mam) styczność. To many too list, jak swego czasu powiedział Syd Barrett na pytanie, co go inspiruje.

Mimo statusu postaci mitycznej muzyka autorstwa Krzysztofa Komedy nie jest, może poza kilkoma filmowymi tematami, zbyt dobrze znana ani rozumiana. Fakt, że za interpretację jego kompozycji wziął się jeden z najbardziej charakterystycznych pianistów ostatniego 20-lecia, jest więc szczególnie doniosły.

To mogło być tak: Leszek Możdżer mocno spał w ciepłej pierzynie. Śnił o kolejnych przedsięwzięciach muzycznych, wielkich trasach, wspaniałych koncertach. Wtem, zbudziło go przeciągłe wycie. Znieruchomiał ze strachu, coś błysnęło, jakaś tajemnicza siła powaliła go na ziemię. Nad sobą ujrzał niewyraźną postać. Duch!